CHRZANOVIA PATRIA PARVA
WIADOMOŚCI WSTĘPNE: POŁOŻENIE CHRZANOWA
Chrzanów jest miastem powiatowym położonym w północno-zachodniej części województwa małopolskiego przy autostradzie A4 prowadzącej z Krakowa do Katowic i leży mniej więcej w połowie drogi między Krakowem (36 km), a Katowicami (33 km), w odległości 21 km na pn.-wschód od Oświęcimia.
Termin ziemia chrzanowska kojarzy się najczęściej z powiatem chrzanowskim. Na tej stronie internetowej termin niniejszy został użyty w odniesieniu do wszystkich terenów, które od utworzenia powiatu chrzanowskiego w 1854 r. wchodziły w skład tego powiatu, nawet jeśli obecnie pozostają poza jego granicami (reforma administracyjna z 1975 zlikwidowała powiat chrzanowski, a następna z 1999 odtworzyła go, jednakże o znacznie pomniejszonym terytorium, bez Chełmka, Krzeszowic i Jaworzna).
Oto kilka podstawowych dat z historii ziemi chrzanowskiej:
Od powstania województw w XIV w. do 1795: ziemia chrzanowska była częścią województwa i powiatu krakowskiego w I Rzeczypospolitej,
1796-1809: ziemia chrzanowska stanowiła część cyrkułu krakowskiego w austriackiej Galicji Zachodniej.
1809/10-1815: ziemia chrzanowska należała do powiatu krzeszowickiego w departamencie krakowskim Księstwa Warszawskiego.
1815-1846: ziemia chrzanowska stanowiła integralną część Wolnego Miasta Krakowa, zwanego również Rzeczpospolitą Krakowską.
1846-1918: ziemia chrzanowska stanowiła część Wielkiego Księstwa Krakowskiego, należącego do Królestwa Galicji, podległego Cesarstwu Austrii.
1854: Królestwo Galicji, a wraz z nim Wielkie Księstwo Krakowskie, zostały podzielone na powiaty. Na ziemi chrzanowskiej utworzone zostały powiaty: chrzanowski, jaworznicki i krzeszowicki, należące do cyrkułu krakowskiego.
1867: powiaty jaworznicki i krzeszowicki zostały przyłączone do powiatu chrzanowskiego, którego zachodnią granicę tworzyła teraz rzeka Przemsza, południową rzeka Wisła, północna granica była zarazem granicą Galicji (Austrii) z Królestwem Kongresowym (Rosją). Wschodnia granica z powiatem krakowskim przebiegała na wschód od Krzeszowic i Rudawy. Powierzchnia powiatu wynosiła 721 km², ludność w II połowie XIX w. - 79 000 mieszk.
1880-1882: na krótko do powiatu chrzanowskiego przyłączono gminę Rybna.
1918-1939: powiat chrzanowski stanowił część województwa krakowskiego (utworzonego w 1920/21) w II Rzeczypospolitej. Granice powiatu pozostały takie same jak pod panowaniem austriackim, jedynie granica z woj. śląskim została dostosowana do niewielkich zmian koryta rzeki Przemszy. W 1931 liczba mieszkańców powiatu wynosiła 138 960.
1939-1945: powiat chrzanowski został podzielony po raz pierwszy w historii: zachodnia część powiatu z Chrzanowem, Jaworznem, Trzebinią, Chełmkiem i Libiążem została włączona bezpośrednio do Rzeszy i stanowiła samodzielny powiat w rejencji katowickiej Górnego Śląska. Wschodnia część z Krzeszowicami została włączona do powiatu i dystryktu krakowskiego w Generalnym Gubernatorstwie. Spis ludności z 1940 wykazał 117 612 mieszkańców w okrojonym powiecie chrzanowskim.
1945: powiat chrzanowski wrócił do woj. krakowskiego i granic sprzed 1939.
1953: od powiatu chrzanowskiego zostało oderwane osiedle Jęzor, które przyłączono do powiatu sosnowieckiego w woj. katowickim (ówcześnie stalinogrodzkim).
1954: powiat chrzanowski powiększył się o wieś Brzoskwinię scedowaną przez powiat krakowski. Powierzchnia powiatu wynosiła 722,36 km². Jednocześnie oderwana została od powiatu wieś Lgota i przyłączona do powiatu olkuskiego.
1956: wyodrębniony został powiat miejski w Jaworznie (76,64 km²).
1958: wieś Lgota wróciła w granice powiatu chrzanowskiego. W takim kształcie powiat chrzanowski przetrwał do 1975, jedynie w 1974 dokonano niewielkich korekt granicznych między pow. miejskim Jaworzno i pow. chrzanowskim.
1975: w wyniku reformy administracyjnej kraju zlikwidowane zostały powiaty, w tym również i chrzanowski. Powiat chrzanowski po raz drugi w swej historii został podzielony, tym razem na trzy części, pomiędzy trzy województwa: Chrzanów, Trzebinia, Jaworzno i Libiąż trafiły do województwa katowickiego, Krzeszowice pozostały przy województwie krakowskim, a Chełmek został włączony do województwa bielsko-bialskiego.
1980: pokazały się pierwsze oznaki niezadowolenia z „rozbioru” powiatu chrzanowskiego i włączenia Chrzanowa do woj. katowickiego: na murach Chrzanowa i Trzebini można było zobaczyć napisy: Żądamy powrotu do woj. krakowskiego! Napisy te były zamalowywane na polecenie władz peerelowskich.
1999: powstał na nowo powiat chrzanowski utworzony na mocy reformy administracyjnej kraju z 1998. Został on włączony do województwa małopolskiego. Niestety nie cały: z terytorium dawnego powiatu wykrojono nowy, powiększony powiat jaworznicki, który włączono do woj. śląskiego. Chełmek i Krzeszowice pozostały w woj. małopolskim, ale pierwszy włączono do powiatu oświęcimskiego, a drugie do powiatu krakowskiego. Znacznie uszczuplona powierzchnia powiatu chrzanowskiego obejmowała w 1999 jedynie 371,5 km², czyli zmniejszyła się blisko o połowę w porównaniu ze stanem sprzed 1975. Liczba mieszkańców powiatu: 130 tys. Powiat podzielony jest na 5 gmin: Chrzanów, Alwernia, Babice, Libiąż i Trzebinia.
2017: starorzecze Wisły, Wiśnicz, zostało oderwane od gminy Alwernia w pow. chrzanowskim i przyłączone do gminy Spytkowice w pow. wadowickim.
Odmiana dawnego herbu Chrzanowa ze św. Mikołajem
Herb Chrzanowa z dzieła austriackiego heraldyka Hugona Ströhla pt. Städte-Wappen von Österreich-Ungarn, wydanego w Wiedniu w 1904.
Mozaikowy herb Chrzanowa z lat 80. XX w. na fasadzie budynku USC przy Alei Henryka w Chrzanowie
Flaga Chrzanowa, 1964-2009
Flaga Chrzanowa (od 2009) powiewająca na fasadzie budynku Miejskiej Biblioteki Publicznej w Chrzanowie
Herb powiatu chrzanowskiego (od 1999) na tablicy drogowej przy szosie z Libiąża do Bobrka
Flaga powiatu chrzanowskiego (od 1999) na budynku I LO w Chrzanowie
SYMBOLE MIASTA I POWIATU: HERB I FLAGA
OKRES DO 1809.
Dawny herb Chrzanowa, św. Mikołaj, posiada średniowieczny rodowód. Trudno dzisiaj ustalić kiedy dokładnie powstał, być może w XIV wieku, wraz z lokacją miasta na prawie magdeburskim. Najstarsze zachowane pieczęcie miasta Chrzanowa z wyobrażeniem patrona chrzanowskiego kościoła, św. Mikołaja, pochodzą z początku XVI w. Przedstawiają one postać św. Mikołaja odzianego w szaty biskupie, z pastorałem w prawej dłoni i księgą w dłoni lewej oraz mitrą biskupią na głowie. Obok św. Mikołaja widnieje herb Półkozic ówczesnych właścicieli Chrzanowa, Ligęzów (głowa kozła). Herb ten używany był przez miasto Chrzanów do ok. 1809 r., kiedy to władze Księstwa Warszawskiego, do którego Chrzanów w tym czasie przyłączono, zniosły używanie herbów miejskich. Istniała jeszcze odmiana herbu Chrzanowa bez liter SN (Sanctus Nicolaus), ale za to z dwoma godłami Półkozic ułożonymi po prawej i lewej stronie postaci św. Mikołaja. Taka wersja herbu prezentowana jest na nalepkach reklamowych kawy z lat międzywojennych, a także w Wielkiej Encyklopedii Powszechnej z 1963.
OKRES 1809-1966
W czasach Księstwa Warszawskiego herby miejskie zostały wycofane z użytku i zastąpione herbem państwowym. Herbem Księstwa Warszawskiego była tarcza podzielona w słup i zwieńczona koroną królewską. W polu prawym znajdował się herb Saksonii (pasy czarno-złote przedzielone zielonym wieńcem w kształcie korony). W polu lewym herb Polski (na czerwonym tle Orzeł Biały w koronie złotej). Po upadku Księstwa Warszawskiego herb ten został przyjęty jako herb Chrzanowa. Nie wiadomo dlaczego nie powrócono do starego, tradycyjnego herbu miasta. Być może o wyborze zadecydował bardziej „kwiecisty” projekt nowego herbu odziedziczonego po Księstwie Warszawskim, a być może fakt, że Chrzanów w latach 1804-1822 stanowił własność księcia sasko-cieszyńskiego Alberta Kazimierza (1738-1822), syna króla Polski i elektora Saksonii Augusta III, i wizualnie bardzo dobrze podkreślał związki polsko-saskie. Nowy herb był w użytku do 1966. Należy jednak wspomnieć, że w latach wcześniejszych czasami także używano starego herbu ze św. Mikołajem (pojawiał się on m.in. w wydawnictwach książkowych dotyczących Chrzanowa).
W 1964 ustanowiono flagę miasta Chrzanowa. Na posiedzeniu Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w dn. 21 maja 1964 ustalono, że barwami miasta będą kolory niebieski i czerwony ułożone horyzontalnie, tak jak biel i czerwień na fladze narodowej. Należy domniemać, iż kolory flagi Chrzanowa są pochodną dwu dominujących barw w herbie miasta ze św. Mikołajem i właśnie dlatego je przyjęto. W 2009 wprowadzono nową flagę Chrzanowa. Składa się ona z trzech pionowych pasów: szerokiego białego pośrodku i węższych błękitnych po obu jego stronach. Pośrodku pasa białego umieszczono herb Chrzanowa. Kolory te wyraźnie nawiązują do barw flagi Wolnego Miasta Krakowa.
OKRES 1966-1990
W 1966 władze Chrzanowa zmieniły kolorystykę herbu miasta. Barwy pasów w tarczy przedstawiającej herb Saksonii zostały zmienione z czarno-złotych na niebiesko-złote (choć ta konfiguracja kolorystyczna pojawia się również w latach przedwojennych np. na odsłoniętej w chrzanowskim I LO polichromii z lat 30. XX w. przedstawiającej herb Chrzanowa w barwach oficjalnie przyjętych w 1966), a zielony wieniec w kształcie korony został zmieniony na złoty. Czasami wracano w tym okresie do herbu ze św. Mikołajem. Pojawiał się on w niektórych publikacjach książkowych o Chrzanowie w miejsce nowego herbu. Wyprodukowano też metalową odznakę z herbem przedstawiającym św. Mikołaja i napisem Chrzanów. W latach 60. XX w. powiat chrzanowski po raz pierwszy otrzymał swój herb, który jednak nie był specjalnie ani lubiany, ani też używany i szybko odszedł w zapomnienie. Herb stanowiła tarcza o fantazyjnych i niezbyt udanych kształtach zawierająca atrybuty niewiele mające wspólnego z heraldyką i chyba niezbyt kojarzące się z powiatem chrzanowskim i jego historią (gałązka laurowa, fragment koła zębatego i koło wyciągu szybowego - czyli elementy odpowiadające wymogom socjalistycznej „heraldyki”).
OKRES OD 1990.
W 1990 przywrócono herb używany w latach 1810-1966 z zachowaniem pierwotnej kolorystyki herbu saskiego. Ciekawostką jednakże jest fakt, iż niektóre wydawnictwa jak np. chrzanowska prasa lokalna („Kronika Chrzanowska”) w swej początkowej działalności na winiecie pisma używały właśnie herbu ze św. Mikołajem, a nie tego oficjalnie obowiązującego. Tak więc chociaż Chrzanów ma nowy herb, to ten oryginalny ze św. Mikołajem nadal pozostaje we wdzięcznej pamięci chrzanowian.
W 1999 wprowadzono również herb powiatu chrzanowskiego: na tarczy dwudzielnej w słup w polu czerwonym połuorzeł biały w koronie złotej, z takimiż łapami, dziobem, językiem i przepaską; w polu niebieskim postać św. Mikołaja w szatach pontyfikalnych czerwonych i złotych i w infule biskupiej, trzymająca w prawej ręce trzy kule złote, w lewej takiż pastorał. Ten wyjątkowo udany herb celowo nawiązuje do oryginalnego godła Chrzanowa sprzed 1810. W tym samym czasie powiat chrzanowski po raz pierwszy w swojej historii otrzymał własną flagę (proporcje 5x8) składającą się z 3 poziomych pasów: białego (proporcje 2/5), złotego (1/5) i czerwonego (2/5) oraz herbu powiatu umieszczonego na środku flagi. Kolory flagi powiatu chrzanowskiego są kolorami flagi województwa małopolskiego.
Odmiana herbu Chrzanowa ze św. Mikołajem. Emaliowana odznaka z pocz. lat 70. XX w.
Herb Chrzanowa. Emaliowana odznaka z końca lat 70. XX w.
Proporczyk z herbem Chrzanowa, lata 80. XX w.
Metalowa plakietka z herbem Chrzanowa
na pamiątkę renowacji Rynku
Obecny herb Chrzanowa w budynku Urzędu Miasta i Gminy
Banner, pionowo wieszana odmiana flagi powiatu chrzanowskiego sprzed budynku Starostwa
Herb Alwerni
Herb Babic na budynku Urzędu Gminy
Herb Chełmka na tablicy drogowej przy wjeździe do miasta
Herb Jaworzna na fasadzie budynku Urzędu Miejskiego
Herb Krzeszowic
Herb Libiąża na tablicy przed Urzędem Miasta i Gminy
Herb Trzebini na tablicy przy drodze z Chrzanowa
HERBY I FLAGI INNYCH MIEJSCOWOŚCI ZIEMI CHRZANOWSKIEJ
ALWERNIA I BABICE (pow. chrzanowski)
Herby Alwerni i Babic powstały w III RP, co jest widoczne w staranniejszym rysunku i większej dbałości o szczegóły heraldyczne, niż to miało miejsce w epoce PRL. Obydwa herby zawierają symboliczne przedstawienie lokalnych punktów orientacyjnych. W herbie Alwerni widnieje klasztor oo. Bernardynów z wkomponowaną początkową literą nazwy miejscowości, „A”, oraz dwoma świerkami, symbolizującymi okoliczne lasy. W herbie Babic widnieje potężna wieża lipowieckiego zamku z pierwszą literą nazwy miejscowości, „B” umieszczoną w bramie zamkowej. Kolor zielony oznacza zapewne zieleń lasów otaczających zamek. Gmina Babice wprowadziła także swoją własną flagę składającą się z dwu poziomych wąskich pasów w kolorze zielonym, rozdzielonych szerokim białym pasem z czarną literą „B” na środku. Flagę tę można zobaczyć na budynku Urzędu Gminy w Babicach, gdzie powiewa obok flagi polskiej i flagi Unii Europejskiej.
CHEŁMEK (obecnie pow. oświęcimski)
Herb Chełmka, ustanowiony po otrzymaniu praw miejskich w 1969, nawiązuje do lokalnych tradycji, czyli przemysłu obuwniczego, a ściślej biorąc do znanej fabryki butów „Bat'a”. Przedstawia on w polu czerwonym głowę łosia na wprost, białą z rogami czarnymi. Pod nią skóra zwierzęca żółta, a na niej sylwetka trzewika czarnego otoczonego półkolem zębatym czarnym w lewo. Wersja herbu z umieszczoną w nim nazwą miasta jest niezgodna z zasadami sztuki heraldycznej.
JAWORZNO
(obecnie miasto powiatowe w woj. śląskim)
Herb z górnikiem, w oczywisty sposób nawiązujący do górniczych tradycji Jaworzna, został najprawdopodobniej wprowadzony po II wojnie światowej (z tym, że z początku stosowano tło żółte, a nie białe). Herb ten pozostawał w użytku do ok. 1966, po czym został zastąpiony obecnym herbem z wyobrażeniem jawora (nawiązanie do nazwy miasta) i dwóch drwali w krakowskich sukmanach, co jest najprawdopodobniej nawiązaniem do wielowiekowej przynależności miasta do Małopolski. Herb ten był zresztą w użyciu od uzyskania przez miasto praw miejskich w 1901 r., prawdopodobnie do II wojny światowej. Po 1999 r. Jaworzno otrzymało swoją flagę złożoną z kolorów białego i zielonego ułożonych w pozycji horyzontalnej jak biel i czerwień na fladze polskiej.
KRZESZOWICE (obecnie pow. krakowski)
Poprzedni herb Krzeszowic powstał ok. 1960 i wyraźnie nawiązywał do dawnego uzdrowiskowego charakteru miasta (tryskające źródło), a także do jego tradycji górniczych (kilof i młot). Wyjątkowo atrakcyjny jest obecny herb miasta i gminy Krzeszowice (powstał po 1999), zaprojektowany zresztą z szacunkiem dla zasad heraldycznych. Zawiera on klasyczne elementy heraldyki polskiej: herby Topór (rodu Tęczyńskich, dawnych właścicieli zamku na Tenczynie) i Pilawa (pieczętowali się nim dawni właściciele Krzeszowic, Potoccy) umieszczonych na tarczy czerwonej nad trójwzgórzem białym.
LIBIĄŻ (pow. chrzanowski)
Herb Libiąża, powstały w 1968, jest typowym przykładem herbów z okresu PRL, w zasadniczy sposób odbiegających od prawideł heraldyki i nawiązujących w swej symbolice do peerelowskiej idée fixe, czyli uprzemysłowienia kraju. Chociaż herb zawiera elementy lokalnej tradycji (górnictwo i rolnictwo), nie jest on wzorcem do naśladowania. Razi dysharmonia nagromadzonych do przesady elementów, a także mało finezyjny rysunek i zupełnie niedopuszczalny napis „Libiąż” na tarczy herbowej (w heraldyce nie wolno w herbie umieszczać napisów; spotykana jest także wersja herbu bez napisu). Również toporny połuorzeł pozbawiony korony jest mało atrakcyjny z estetycznego punktu widzenia. Wystarczy go porównać z prześlicznie zaprojektowanym majestatycznym połuorłem w herbie powiatu chrzanowskiego, żeby uzmysłowić sobie jak mało atrakcyjny jest jego odpowiednik w herbie Libiąża.
TRZEBINIA (pow. chrzanowski)
Pierwszy herb Trzebini, powstały zapewne jeszcze w XIX w., przedstawiał na czarno ubranego górnika z kilofem przełożonym przez ramię. Górnik, będący nawiązaniem do lokalnych tradycji kopalnictwa, stał na zielonej murawie i za tło miał kolor niebieski. Taki herb Trzebini znajduje się w herbarzu Schneidera, a za nim w takiej postaci podaje go Gumowski w swoim herbarzu. Kolejny herb Trzebini, ustanowiony w okresie PRL (1977), z połuorłem białym i młotem czerwonym, był raczej typowy dla tej epoki i mało atrakcyjny. W 1990 wprowadzono nowy herb posiadający XIX wieczny rodowód i nawiązujący do tradycji historycznych miasta. Zawiera typowe figury heraldyczne (krzyż maltański, półksiężyc, gwiazda) i nie jest przeładowany kolorami, tak jak herb Libiąża. Gwiazda i półksiężyc wywodzą się z herbu Leliwa, którym pieczętował się prezes Senatu Wolnego Miasta Krakowa, hr. Stanisław Wodzicki. Również Krzyż Maltański ma bezpośrednie odniesienie do hr. Stanisława Wodzickiego, który był jego kawalerem. Hr. Stanisław Wodzicki stał na czele Senatu Wolnego Miasta Krakowa, kiedy w 1817 ta najwyższa władza „ostatniego skrawka wolnej Polski”, jak kiedyś nazwano Wolne Miasto Kraków, nadała Trzebini prawa miejskie. I tutaj właśnie należy upatrywać genezy tego efektownego herbu.
Od 1996 Trzebinia posiada także własną flagę. Początkowo używano białą flagę z centralnie umieszczonym herbem miasta, później zastąpiono ją flagą niebieską z umieszczonym pośrodku godłem z tarczy herbowej miasta.
WÓJTOWIE CHRZANOWA
Urząd wójta miasta Chrzanowa istniał od średniowiecza do roku 1839, kiedy zniosły go władze Wolnego Miasta Krakowa.
I RZECZPOSPOLITA DO 1795:
1425: Grzegorz Orzeszek
1430-1431: Grzegorz
1431: Albertus Giblo
1431-1450: Jakub Dyak
1434: Grzegorz Gelithon
1450-1468: Jan Dyak
1468-1479: Maciej Nossal
1482-1498: Jakub Kaczka
1498-1506: Piotr Zuparius
1506-1518: Maciej Świerczyna
1518-1522: Piotr Zuparius
1522-1528: Maciej Świerczyna
1528-1541: Wawrzyniec Lorek
1541-1543: Mikołaj Krawiec
1543: Michał Drya
1546: Jan Świerczyna
1552-1553: Stanisław Charmęski
1553-1554: Piotr Karwowski
1554-1559: Maciej Mrzygłodek
1559-1567: Jakub Świerczyna
1567-1573: Piotr Nieżytko
1573-1579: Mikołaj Trzebiński
1579-1582: Aleksy Starczewski
1582-1587: M. Królik
1587-1593: Jan Biedrzycki
1593-1596: Wojciech Młynarski
1596-1627: Ambroży Klaszkosz
1627-1629: Wojciech Kuśnierz
1629-1667: St. Klaszkoszowic
1667-1671: Andrzej Strączek
1671-1676: Maciej Banikowicz
1676-1688: Andrzej Jamicowicz
1688-1692: St. Górski
1692-1700: Wojciech Wacławowicz
1700-1708: Mikołaj Dubiel
1708-1711: Wojciech Klarycki
1711-1714: Fr. Iwanicki
1730-1753: Marcin Goryczka
1753: Sebastian Saydak
1770: Błażej Saydak
1773-1778: Maciej Goryczka
1778-1780: Szymon Majeran
1780-1782: Fr. Gronkowski
1782-1784: Łukasz Goryczka
1784-1788: Błażej Saydak
1788-1790: Wawrzyniec Rzepecki
1790-1795: Wawrzyniec Oczkowski
KRÓLESTWO GALICJI 1795-1809
(pod panowaniem austriackim):
1795-1798: Wawrzyniec Oczkowski
1798-1799: J. Wartalski
1799-1802: Filip Jeleń
1802-1805: Szymon Majeran
1806-1809: Błażej Chełczyński
KS. WARSZAWSKIE 1809-1815:
1809-1814: Błażej Chełczyński
WOLNE MIASTO KRAKÓW 1815-1846:
1816-1829: Karol Spandl
1829-1839: Adam Janowski
1839: urząd wójta zlikwidowany
1839-1846: zarząd komisaryczny
WŁADZE CHRZANOWA
BURMISTRZOWIE CHRZANOWA
Urząd burmistrza miasta Chrzanowa został zlikwidowany przez władze komunistyczne w 1950. Przywrócono go w 1990. Lista burmistrzów Chrzanowa od Ausgleichu (1867):
WIELKIE KS. KRAKOWSKIE DO 1918:
1867-1868: Jakub Janikowski
1868-1869: Jan Rzepecki
1869-1874: Antoni Głowacki
1874-1881: Jan Rzepecki
1883-1886: Antoni Głowacki
1886-1888: Jan Rusek
1888-1899: Jan Oczkowski
1899-1912: dr Zygmunt Keppler
1912-1918: Jan Grzelewski
II RZECZPOSPOLITA 1918-1939:
1918-1920: dr Tadeusz Janikowski (tymczasowo)
1920: Józef Oczkowski
1920-1925: Mikołaj Bytomski
1925-1927: zarząd komisaryczny
1927-1932: Mikołaj Bytomski
1932-1934: Jan Grzelewski
1934-1939: prof. Tadeusz Gdula
OKUPACJA NIEMIECKA 1939-1945:
1939: sierżant Nolke (tymczasowo)
1939-1944: dr Josef Gruendler
POLSKA 1945-1989:
1945: Zygmunt Oczkowski (tymczas.)
1945: Piotr Szarek
1945-1947: Józef Wasserstrom
1947-1948: Franciszek Grohs
1948-1950: Franciszek Kobielski
1950: urząd burmistrza zlikwidowany
III RZECZPOSPOLITA OD 1989:
1990-1991: Wojciech Sala
1991-1998: Aleksander Grzybowski
1998-2002: Ryszard Zieliński
2002-2014: Ryszard Kosowski
2014-2015: Marek Niechwiej
2015-2016: zarząd komisaryczny
2016-2018: Ryszard Kosowski
od 2018: Robert Maciaszek
STAROSTOWIE CHRZANOWSCY
WLK. KS. KRAKOWSKIE 1854-1918:
1854-1855: Antoni Kalitowski
1855-1856: Aleksander Ziembicki
1856-1859?: Józef Gerżabek
ok. 1860-1867: Carl Schmidt
1867-1870: Jan Tustanowski
1870-1871: Walerian Bodakowski
1871-1872: Kajetan Orlecki
1872-1876: Jan Rudolf Kasparek
1876-1878: Teofil Janiszowski
1879-1881: Aleksander Zborowski
1882-1888: Aleksander Ziembicki
1888-1898: Zygmunt Rogoyski
1898-1900: Antoni Pogłodowski
1901-1905: Edward Czermak
1905-1911: Józef Rudzki
1912-1916: Władysław Chyliński
1917-1918: Aleksander Wysocki
II RZECZPOSPOLITA 1918-1939:
1918-1919: Zygmunt Żuławski
1919-1920: Antoni Dziekoński
1920-1923: Aleksander Des Loges
1923: Włodzimierz Hendrich
1923-1925: Mieczysław Solecki
1925-1926: Stanisław Matusiński
1926-1927: Władysław Trześniowski
1927-1936: Mieczysław Łęcki
1936-1939: Antoni Basara
OKUPACJA NIEMIECKA 1939-1945:
1940-1944?: Walter Cantner
POLSKA OD 1945:
1945-1948: Karol Winiarski
1948-1950: Stefan Seweryn
1950: urząd starosty zlikwidowany
III RZECZPOSPOLITA OD 1999:
1999-2001: Andrzej Saługa
2001-2002: Ryszard Kosowski
2002-2004: Wiktor Cypcar
2004-2006: Kazimierz Boroń
2006-2010: Janusz Szczęśniak
2010-2014: Adam Potocki
2014-2018: Janusz Szczęśniak
od 2018: Andrzej Uryga
SPIS ULIC CHRZANOWA
ULICE CHRZANOWA DO 1893 R.:
Mały Rynek
Rynek
ul. Balińska
ul. Dworska (lub Zamkowa)
ul. Garncarska (lub Szpitalna)
ul. Dobczycka (lub Kacza/ Wicherska)
ul. Kadłubek
ul. Kościelecka
ul. Kościelna
ul. Krakowska
ul. Luszowska (dawniej ul. Olkuska)
ul. Poprzeczna
ul. Śląska (zwana Droga ku Kątom)
ul. Świętokrzyska (zwana ul. Krzyską)
ULICE CHRZANOWA 1893-1918:
Aleja Henryka (od 1894)
Mały Rynek
Plac Estery (od 1911)
Rynek
ul. Balińska
ul. Dobczycka
ul. Bartosza-Głowackiego (od 1911)
ul. Garncarska
ul. Grunwaldzka (od 1910)
ul. Jagiellońska (od 1911)
ul. Poprzeczna (od 1911 ul. Joselewicza)
ul. Kadłubek
ul. Kościelecka
ul. Kościelna (od 1911 ul. Ogrodowa)
ul. Kościuszki (od 1911)
ul. Krakowska
ul. Luszowska (od 1916 ul. Sienkiewicza)
ul. Małgorzaty (ok. 1899-1911; od 1911 ul. Sokoła)
ul. Mickiewicza (do 1898 ul. Dworska)
ul. Nowa (od 1911)
ul. Ogrodowa (do 1911 ul. Kościelna)
ul. Oświęcimska (zwana Wilczy Dół)
ul. Podwale (od 1911)
ul. Rybacka (od 1911)
ul. Sienkiewicza (do 1916 Luszowska)
ul. Słowackiego (od 1911)
ul. Szkolna (od 1911)
ul. Śląska
ul. Świętokrzyska
ul. Trzeciego Maja (od 1911)
ul. Trzebińska (od 1911)
ul. Zielona (od 1911)
ULICE CHRZANOWA 1918-1939/40:
Aleja Henryka
Huta (Stara Huta)
Kolonia Fabryczna
Kolonia Rospontowa
Mały Rynek
Osiedle Sieroce (od ok. 1937)
Plac Estery
Rynek
ul. 3 Maja
ul. 29 Listopada (do 1930 ul. Kościelecka)
ul. Balińska
ul. Bartosza-Głowackiego
ul. Dobczycka
ul. Marszałka Focha (od 1929)
ul. Garncarska
ul. Grunwaldzka
ul. Majora Grzybowskiego (do 1934 ul. Nowa)
ul. Jagiellońska
ul. Joselewicza
ul. Kadłubek
ul. Kolejowa
ul. Kościelecka (od 1930 ul. 29. Listopada)
ul. Kościuszki
ul. Krakowska (1934-1939 ul. Pierackiego)
ul. Mickiewicza
ul. Niecała
ul. Nowa (od 1934 ul. Majora Grzybowskiego)
ul. Ogrodowa
ul. Oświęcimska
ul. Paderewskiego (od 1929)
ul. Piasek (lub Piaski)
ul. Pierackiego (do 1934 Krakowska)
ul. Piłsudskiego (od 1927)
ul. Podwale
ul. Pogorska
ul. Rybacka
ul. Sienkiewicza
ul. Słowackiego
ul. Sokoła
ul. Szkolna
ul. Śląska
ul. Św. Stanisława (od 1936)
ul. Świętokrzyska (zwana ul. Krzyską)
ul. Trzebińska
ul. Zielona
ULICE CHRZANOWA W OKRESIE OKUPACJI NIEMIECKIEJ 1939/40-45:
Alte Hüttestrasse (ul. Stara Huta)
Am Friedhof* (od 1945 ul. Cmentarna)
Am Meierhof* (od 1945 ul. Dworska)
Am Park (ul. Słowackiego)
Auenstrasse* (fr. ul. Zielonej za Torem, dziś okolice ul. Kwiatowej)
Auschwitzerstrasse (ul. Oświęcimska)
Bachweg* (od 1945 ul. Rzeczna)
Bahnstrasse (ul. Kolejowa)
Bahndammstrasse (ul. Podwale)
Balinerstrasse (ul. Balińska)
Baumgasse* (od 1945 ul. Owocowa)
Bergstrasse (ul. Sienkiewicza)
Beuthenerstrasse (ul. Piłsudskiego)
Bienengasse* (od 1945 ul. Struga)
Birkenweg* (od 1945 ul. Brzozowa)
Blumenweg* (od 1945 ul. Berłowa)
Brunnenweg* (od 1945 ul. Studzienna)
Deutsche Strasse (Aleja Henryka)
Erlenweg* (od 1945 ul. Olszowa, później ul. Orla)
Eschenalle (Osiedle Sieroce)
Esterplatz (pl. Estery)
Fabriksiedlung (Kolonia Fabryczna)
Fabrikstrasse* (od 1945 ul. Fabryczna)
Feldgasse* (od 1945 ul. Polna)
Finkenweg* (od 1945 ul. Grzybowa)
Fischergasse (ul. Rybacka)
Flurgasse* (od 1945 ul. Sienna)
Forstweg* (od 1945 ul. Leśna)
Gartengasse (ul. Ogrodowa)
Gerichtstrasse* (ul. Sądowa, fr. ul. Słowackiego)
Grubensweg* (od 1945 ul. Górnicza)
Grünestrasse (ul. Zielona)
Gymnasiumstrasse (ul. Kościuszki)
Hauptstrasse* (od 1945 ul. Główna)
Heidengasse* (od 1945 ul. Borowcowa)
Hundsgasse* (od 1945 ul. Chechlana)
Kanalweg* (od 1945 ul. Kanałowa)
Kastanienalle* (od 1945 ul. Kasztanowa)
Kattowitzerstrasse (ul. Śląska)
Kinderheimstrasse (ul. Marszałka Focha)
Kirchegasse* (od 1945 ul. Kościelna)
Klein Ring (Mały Rynek)
Kohlengasse (ul. Dobczycka)
Korngasse* (ul. Zbożowa; przed 1939 r. część Starej Huty)
Koscielecerstrasse/Koschtieletzerstr. (ul. 29. Listopada)
Krakauerstrasse (ul. Krakowska i ul. Trzebińska)
Kreuzstrasse (ul. Świętokrzyska)
Kupfergasse* (od 1945 ul. Starowiejska)
Kurzegasse* (od 1945 ul. Krótka)
Langestrasse (ul. Kadłubek)
Lerchenweg* (od 1950 ul. Bereska)
Liliengasse* (od 1945 ul. Piaskowa)
Mittelstrasse (ul. Jagiellońska)
Mondgasse (ul. 3 Maja)
Neuestrasse (ul. Mjr. Grzybowskiego)
Pfarrgasse* (ul. Plebańska)
Poststrasse (ul. Sokoła)
Querstrasse (ul. Joselewicza)
Rathausstrasse (ul. Mickiewicza)
Reitweg* (od 1945 ul. Pszczelna)
Ring (Rynek)
Rospontovasiedlung (Kolonia Rospontowa)
Sandgasse (ul. Niecała)
Schulgasse (ul. Szkolna)
Seifengasse* (od 1945 ul. Mydlana)
Sonnenstrasse (ul. Grunwaldzka)
Spitalstrasse (ul. Piasek; od 1945 ul. Szpitalna)
Stellastrasse (ul. Pogorska)
Steingasse (ul. Paderewskiego)
Sterngasse (ul. Św. Stanisława)
Sumpfgasse* (od 1945 ul. Bagnista)
Teichweg* (od 1945 ul. Stawowa)
Töpferstrasse (ul. Garncarska)
Traumgasse* (od 1950 ul. Marchlewskiego)
Weidengasse* (od 1945 ul. Słoneczna)
Weingasse* (od 1945 ul. Winna)
Wiesenstrasse (ul. Bartosza-Głowackiego)
Windgasse* (od 1945 ul. Żmudna)
* ulice utworzone przez okupanta niemieckiego poprzez podział istniejących ulic i ich odgałęzień lub nadanie nazw istniejącym uliczkom w Kościelcu i na Kątach.
ULICE CHRZANOWA 1945-1990:
Aleja Lenina (do 1939 i od 1990 Aleja Henryka)
Kolonia Fabryczna
Kolonia Leśna (do 1966; od 1966 ul. Metalowców)
Kolonia Rospontowa
Kolonia Stella
Kolonia Szpitalna
Osiedle Robotnicze (do 1939 Osiedle Sieroce)
Plac Karola Marksa (1953-1989; do 1953 i od 1989 Rynek Główny)
Plac Tysiąclecia (od 1971)
Rynek Główny (1945-1953 i od 1989; 1953-1989 pl. Karola Marksa)
ul. 24 Stycznia (1946-1990; do 1946 i od 1990 ul. Piłsudskiego)
ul. 3 Maja
ul. 29 Listopada
ul. 15 Grudnia (1948-1990; do 1948 i od 1990 ul. Marszałka Focha)
ul. 20-lecia PRL (1963-1990; od 1990 ul. Popiełuszki)
ul. Augustyńskiego (1988-1990; od 1990 ul. Krawczyńskiego)
ul. Baczyńskiego (od 1982)
ul. Bagnista
ul. Balińska
ul. Bartosza-Głowackiego
ul. Bereska (od 1950)
ul. Berłowa
ul. Bieruta (1982-1989; od 1989 ul. Niepodległości)
ul. Boczna (od 1967)
ul. Borelowskiego (od 1963)
ul. Borowcowa
ul. Bracka
ul. Broniewskiego (od 1963)
ul. Brzechwy (od 1982)
ul. Brzozowa
ul. Buczka (1966-1990; od 1990 ul. Gen. Grota-Roweckiego)
ul. Cicha (od 1964)
ul. Chechlana
ul. Chełmońskiego (od 1966)
ul. Cmentarna
ul. Daszyńskiego (1946-1953; do 1939 ul. Sokoła, 1953-1990 ul. Koniewa)
ul. Dąbrowskiego Jarosława (od 1951; do 1951 ul. Św. Stanisława)
ul. Dąbrowskiej (od 1967)
ul. Dąbrowszczaków (1966-1990; od 1990 ul. Ligęzów)
ul. Dobczycka
ul. Dolomitowa (od 1967)
ul. Dworska
ul. Dzierżyńskiego (1959-1989; od 1989 ul. Fabryczna)
ul. Fabryczna (1945-1959 i od 1989; 1958-1989 ul. Dzierżyńskiego)
ul. Fałata (od 1988)
ul. Findera (1967-1990; od 1990 ul. Chwastowskiego)
ul. Marszałka Focha (1945-1948; 1948-1990 ul. 15. Grudnia)
ul. Garncarska
ul. Gierymskiego (od 1988)
ul. Główna
ul. Górnicza (od 1966)
ul. Grabowa (od 1982)
ul. Groble (od 1964)
ul. Grottgera (od 1988)
ul. Grunwaldzka
ul. Grzybowa
ul. Hibnera (1966-1990; od 1990 ul. Gen. Okulickiego)
ul. Iwaszkiewicza (od 1982)
ul. Jagiellońska
ul. Jagodowa (od 1982)
ul. Jarzębinowa (od 1982)
ul. Jaśminowa (od 1982)
ul. Jordana (od 1982; 1945-1982 ul. Żabia)
ul. Joselewicza
ul. Junaków OHP (1978-1990; od 1990 ul. Ks. Skorupki)
ul. Kadłubek
ul. Kamienna (od 1967)
ul. Kanałowa
ul. Kasprowicza (od 1982)
ul. Kasztanowa
ul. Kochanowskiego (od 1959)
ul. Kolejowa (od 1964; inne położenie niż przedwojenna ulica o tej samej nazwie)
ul. Komuny Paryskiej (1951-1989; do 1951 i od 1989 ul. Świętokrzyska)
ul. Koniewa (do 1946 r. i od 1990 ul. Sokoła; 1946-1953 ul. Daszyńskiego)
ul. Konopnickiej (od 1964)
ul. Kopanina (od 1987)
ul. Kopernika (od 1959)
ul. Kościelna
ul. Kościuszki
ul. Krakowska
ul. Kramarza (1966-1990; od 1990 ul. Nowakowskiego)
ul. Krasickiego Ignacego (od 1959)
ul. Kraszewskiego (od 1964)
ul. Krótka
ul. Krucza (od 1967)
ul. Kubusia Puchatka (od 1982)
ul. Kusocińskiego (od 1982)
ul. Kwiatowa
ul. Lenartowicza (od 1982)
ul. Leśna
ul. Łowiecka (od 1982)
ul. Łukasika (1982-1990; od 1990 ul. Szarych Szeregów)
ul. Makuszyńskiego (od 1982)
ul. Manifestu Lipcowego (1982-1990; od 1990 ul. Kard. Wyszyńskiego)
ul. Marchettiego (od 1982; fr. ul. Sienkiewicza)
ul. Marchlewskiego (1950-1990; od 1990 ul. Gen. Prądzyńskiego)
ul. Matejki (od 1982; fr. ul. Sienkiewicza)
ul. Metalowców (od 1966; do 1966 Kolonia Leśna)
ul. Mickiewicza
ul. Mieszka I (od 1966)
ul. Młyńska (od 1967)
ul. Modrzewiowa (od 1982)
ul. Mydlana
ul. Nałkowskiej (od 1969)
ul. Niecała
ul. Niepodległości (od 1989; do 1989 ul. Bieruta)
ul. Norwida (od 1982)
ul. Nowa (do 1939 i od 1990 ul. Majora Grzybowskiego)
ul. Nowotki (1964-1990; od 1990 ul. Wileńska)
ul. Oczkowskiego (od 1988)
ul. Ofiar Faszyzmu (od 1964)
ul. Ogrodowa
ul. Okrzei (od 1966)
ul. Orkana (od 1964)
ul. Orla
ul. Orzechowa (od 1982)
ul. Orzeszkowej (od 1982)
ul. Oświęcimska
ul. Owocowa
ul. Paderewskiego
ul. Parkowa (od 1964)
ul. Partyzantów (od 1964)
ul. Patelskiego (od 1982)
ul. Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej (od 1982)
ul. Pęckowskiego (od 1988)
ul. Piaskowa
ul. Piastowska (od 1966; do 1966 ul. Plebańska)
ul. Pieszechonowa (1982-1990; od 1990 ul. Puchalskiego)
ul. Piłsudskiego (1945-1946 i od 1990; 1946-1990 ul. 24. Stycznia)
ul. Plebańska (1945-1966; od 1966 ul. Piastowska)
ul. Podkowińskiego (od 1988)
ul. Podwale (1950-1956 ul. Stalingradzka)
ul. Pogorska
ul. Polna
ul. Porazińskiej (od 1982)
ul. Powstańców Śląskich (od 1966)
ul. Prusa (od 1964)
ul. Przybosia (od 1982)
ul. Przy Moście (od 1967)
ul. Pszczelna
ul. Reymonta (od 1964)
ul. Rodakowskiego (od 1988)
ul. Różana (od 1972)
ul. Rybacka
ul. Rzeczna
ul. Sądowa
ul. Sawickiej (1964-1990; od 1990 ul. Lwowska)
ul. Sienkiewicza
ul. Sienna
ul. Gen. Sikorskiego (od 1982)
ul. Skalna (od 1967)
ul. Słoneczna
ul. Słowackiego
ul. Sokoła (1945-1946; 1946-1953 ul. Daszyńskiego, 1953-1990 ul. Koniewa)
ul. Sosnowa (od 1967)
ul. Spacerowa (od 1982)
ul. Stalingradzka (1950-1956; 1945-1950 i od 1956 ul. Podwale)
ul. Stara Huta
ul. Starowiejska
ul. Stawowa (wchłonięta przez Os. Północ)
ul. Struga (od 1964; 1945-1964 jako ul. Pszczelna)
ul. Strzelecka (od 1967)
ul. Studzienna
ul. Szafera (od 1982)
ul. Szkolna
ul. Szpitalna
ul. Śląska (1945-1956 ul. Stalina)
ul. Świerczewskiego (1964-1990; od 1990 ul. Powstańców Styczniowych)
ul. Świerkowa (od 1982)
ul. Świętokrzyska (1945-1951 i od 1989; 1951-1989 ul. Komuny Paryskiej)
ul. Św. Stanisława (1945-1951; od 1951 ul. Jarosława Dąbrowskiego)
ul. Topolowa (od 1964)
ul. Transportowców (od 1982)
ul. Trzebińska
ul. Tuwima (od 1964)
ul. Urbańczyka (od 1988)
ul. Wańkowicza (od 1982)
ul. Waryńskiego (1964-1990; od 1990 ul. Skłodowskiej-Curie)
ul. Westerplatte (od 1964)
ul. Winna
ul. Witosa (od 1982)
ul. Wodzińska
ul. Wojska Polskiego (od 1959)
ul. Wrzosowa (od 1964)
ul. Wyczółkowskiego (od 1988)
ul. Wyspiańskiego (od 1982)
ul. Zagórska (od 1967)
ul. Zbożowa
ul. Zielona
ul. Żabia (1945-1982; od 1982 ul. Jordana)
ul. Żelatowa (od 1967)
ul. Żeromskiego (od 1964)
ul. Żmudna
ul. Żurawiec
ULICE CHRZANOWA PO 1990:
Aleja Henryka
Aleja Piłsudskiego (1989-1990; od 1990 ul. Armii Krajowej)
Kolonia Fabryczna
Kolonia Rospontowa
Kolonia Stella
Kolonia Szpitalna
Osiedle Robotnicze
Plac Tysiąclecia
Rondo 4 Czerwca 1989
Rondo Ofiar Faszyzmu
Rondo Pileckiego
Rynek Główny
ul. 3 Maja
ul. 29 Listopada
ul. Aroniowa (po 2010)
ul. Armii Krajowej (1989-1990 Al. Piłsudskiego)
ul. Baczyńskiego
ul. Bagnista
ul. Balińska
ul. Bartosza-Głowackiego
ul. Bereska
ul. Beretty (po 2010)
ul. Berłowa
ul. Boczna
ul. Borelowskiego
ul. Borowcowa
ul. Borówkowa (po 2010)
ul. Botaniczna (po 2010)
ul. Bracka
ul. Broniewskiego
ul. Brzechwy
ul. Brzezina (od 1992)
ul. Brzoskwiniowa (od 2003)
ul. Brzozowa
ul. Bukowa (od 2003)
ul. Cedrowa (po 2010)
ul. Chechlana
ul. Chełmońskiego
ul. Chwastowskiego
ul. Cicha
ul. Cmentarna
ul. Dąbrowskiego Jarosława
ul. Dąbrowskiej
ul. Dereniowa (po 2010)
ul. Dobczycka
ul. Dolomitowa
ul. Dworska
ul. Działkowa (od 2003)
ul. Europejska (od 2003)
ul. Fabryczna
ul. Fałata
ul. Focha
ul. Dr Garbienia (od 2020)
ul. Garncarska
ul. Gierymskiego
ul. Główna
ul. Górnicza
ul. Grabowa
ul. Groble (do 2008)
ul. Gen. Grota-Roweckiego
ul. Grottgera
ul. Grunwaldzka
ul. Grzybowa
ul. Majora Grzybowskiego
ul. Harnes (od 2006)
ul. Hydro (od 1996)
ul. Irysowa (po 2010)
ul. Iwaszkiewicza
ul. Jabłoniowa (od 1992)
ul. Jagiellońska
ul. Jagodowa
ul. Jałowcowa (po 2010)
ul. Jarzębinowa
ul. Jaśminowa
ul. Jesionowa (od 2006)
ul. Jordana
ul. Joselewicza
ul. Kadłubek
ul. Kalinowa (od 1992)
ul. Kamienna
ul. Ks. Kamieńskiego (po 2010)
ul. Kanałowa
ul. Kasprowicza
ul. Kasztanowa
ul. Kochanowskiego
ul. Kolejowa
ul. Kołłątaja
ul. Konopnickiej
ul. Konwaliowa (po 2010)
ul. Kopanina
ul. Kopernika
ul. Kościelna
ul. Kościuszki
ul. Krakowska
ul. Krasickiego
ul. Kraszewskiego
ul. Krawczyńskiego
ul. Kroczymiech
ul. Krótka
ul. Krucza
ul. Kubusia Puchatka
ul. Kusocińskiego
ul. Kwiatowa
ul. Lawendowa (po 2010)
ul. Lenartowicza
ul. Leśna
ul. Leszczynowa (od 2003)
ul. Ligęzów
ul. Liliowa (od 2019)
ul. Lwowska
ul. Łowiecka
ul. Gen. Maczka (od 1993)
ul. Magnoliowa (po 2010)
ul. Makuszyńskiego
ul. Marchettiego
ul. Matejki
ul. Metalowców
ul. Mickiewicza
ul. Mieszka I
ul. Miętowa (od 2019)
ul. Miła (od 2006)
ul. Młyńska
ul. Modrzewiowa
ul. Mydlana
ul. Nałkowskiej
ul. Niecała
ul. Niepodległości
ul. Norwida
ul. Nowakowskiego
ul. Oczkowskiego
ul. Ogrodowa
ul. Okrzei
ul. Gen. Okulickiego
ul. Olchowa (po 2010)
ul. Olszynowa (od 2003)
ul. Orkana
ul. Orla
ul. Orzechowa
ul. Orzeszkowej
ul. Oświęcimska
ul. Owocowa
ul. Paderewskiego
ul. Parkowa
ul. Partyzantów
ul. Patelskiego
ul. Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej (do 2008)
ul. Pęckowskiego
ul. Piaskowa
ul. Piastowska
ul. Piłsudskiego
ul. Platanowa (po 2010)
ul. Podkowińskiego
ul. Podleśna (od 2003)
ul. Podwale
ul. Pogorska
ul. Polna
ul. Popiełuszki
ul. Porazińskiej
ul. Powstańców Styczniowych
ul. Powstańców Śląskich
ul. Gen. Prądzyńskiego
ul. Prusa
ul. Przegon (od 2003)
ul. Przybosia
ul. Przy Moście
ul. Pszczelna
ul. Puchalskiego
ul. Reymonta
ul. Rodakowskiego
ul. Różana
ul. Rybacka
ul. Rzeczna
ul. Sądowa
ul. Sendlerowej (po 2010)
ul. Sienkiewicza
ul. Sienna
ul. Gen. Sikorskiego
ul. Skalna
ul. Skłodowskiej-Curie
ul. Ks. Skorupki
ul. Słoneczna
ul. Słowackiego
ul. Sokoła
ul. Gen. Sosnkowskiego (od 1993)
ul. Sosnowa
ul. Sowia (po 2010)
ul. Spacerowa
ul. Stara Huta
ul. Starowiejska
ul. Struga
ul. Strzelecka
ul. Studzienna
ul. Szafera
ul. Szarych Szeregów
ul. Szkolna (do 1999, obecnie ul. Woynarowskiej)
ul. Szpitalna
ul. Śląska
ul. Świerkowa
ul. Świętokrzyska
ul. Tęczowa (po 2010)
ul. Topolowa
ul. Transportowców
ul. Trzebińska
ul. Tulipanowa (po 2010)
ul. Tuwima
ul. Urbańczyka
ul. Wańkowicza
ul. Westerplatte
ul. Wileńska
ul. Winna
ul. Witosa
ul. Wodzińska
ul. Wojska Polskiego
ul. Woynarowskiej (do 1999 Szkolna)
ul. Wrzosowa
ul. Wschodnia (od 2003)
ul. Wyczółkowskiego
ul. Wyspiańskiego
ul. Kard. Wyszyńskiego
ul. Zagórska
ul. Zbożowa
ul. Zielona
ul. Żelatowa
ul. Żeromskiego
ul. Żmudna
ul. Żołnierzy Wyklętych (po 2010)
ul. Żurawiec
Tabliczka z Chrzanowa sprzed 1914 z numerem konskrypcyjnym domu
(z kolekcji p. Adama Niewieńcza, Chrzanów)
Tabliczka z lat 30. z Chrzanowa
Tabliczka z numerem domu z 1934, kiedy ul. Krakowską w Chrzanowie przemianowano na ul. Pierackiego
Tabliczka z okresu PRL, kiedy ul. Świętokrzyską przemianowano na Komuny Paryskiej. Chrzanowianie i tak dalej mówili: ul. Krzyska
Tabliczka z okresu PRL, kiedy Aleję Henryka przemianowano na al. Lenina. Chrzanowianie, jak zawsze, mówili wtedy po prostu: na Alei
Tabliczka z okresu PRL, kiedy ul. Piłsudskiego przemianowano na 24 Stycznia, dzień zajęcia Chrzanowa przez Armię Sowiecką w 1945
Tabliczka z błędną nazwą ulicy Kadłubek. Z autorem Chronica Polonorum nazwa ulicy nie ma nic wspólnego
Chrzanów-Kościelec, tabliczka z nazwą ulicy z okresu PRL
Przykłady nowych tabliczek numeracyjnych z herbem Chrzanowa, przełom XX/XXI w.
Współczesna tabliczka z nazwą jednej z chrzanowskich ulic